kliknij na zdjęcie, aby powiększyć.
kliknij na zdjęcie, aby powiększyć.
Przywiązaliście się do charakterystyk, jakie podają horoskopy? Predyspozycje, zalety, wady - wszystko zgadza się co do joty? A może od lat czytacie, co was czeka w nadchodzącym tygodniu? Sprawdźcie, czy na pewno prawidłowo określiliście swój znak.
Według astronomów, znany wszystkim, liczący dwanaście znaków, zodiak nie jest już aktualny. Nowy ma liczyć trzynaście znaków! Dodatkowy, trzynasty znak to Wężownik (Ophiuchus). Mieliby należeć do niego wszyscy urodzeni między 1 a 18 grudnia.
W związku z pojawieniem się Wężownika oraz dopasowaniem zodiaku do faktycznego położenia gwiazdozbiorów, daty wyznaczające pozostałe znaki również uległyby przesunięciu. Oto zaktualizowana przez astronomów wersja zodiaku:
Ryby (13 marca -19 kwietnia)
Baran ( 20 kwietnia - 12 maja)
Byk (13 maja - 20 czerwca)
Bliźnięta (21 czerwca - 19 lipca)
Rak (20 lipca - 11 sierpnia)
Lew (12 sierpnia - 17 września)
Panna (18 września - 31 października)
Waga (1 listopada - 21 listopada)
Skorpion (22 listopada - 30 listopada)
Wężownik (1 grudnia - 18 grudnia)
Strzelec (19 grudnia - 18 stycznia)
Koziorożec (19 stycznia - 17 luty)
Wodnik (18 luty - 12 marca)
Astronomia kontra astrologia
Autorem całego zamieszania jest amerykański astronom Parke Kunkle. Według naukowca, odchylenia w ruchu obrotowym Ziemi spowodowały, że - patrząc z naszej planety - gwiazdy są w innym miejscu niż 2000 lat temu, kiedy zodiak był sporządzany.
Astrologowie bronią swoich stanowisk i twierdzą, że chociaż Słońce w swoim pozornym ruchu po kole nieba przechodzi przez obszary trzynastu gwiazdozbiorów, to oni swoją "naukę" opierają na systemie zodiaku tropikalnego i stanowczo zaprzeczają temu, że Wężownik został po prostu przeoczony.
Co to jest zodiak tropikalny?
Zodiak tropikalny, wykorzystywany do stawiania horoskopów na Zachodzie, opiera się na podziale nieba na 12 równych części - nie pokrywających się z położeniem gwiazdozbiorów.
Początkiem zodiaku tropikalnego jest punkt równonocy wiosennej. Dalej podział odbywa się równo co 30 stopni, bez względu na faktyczne położenie gwiazdozbiorów, które z biegiem czasu "przesuwają się" na niebie. Oznacza to, że gwiazdozbiory nie są znakami zodiaku, a jedynie użyczają im swoich nazw.
System zodiaku tropikalnego pozostaje zatem nienaruszony - uspokajają astrologowie - ani liczba znaków zodiaku, ani podstawa stawiania horoskopów nie zmieniają się.
Astrologowie podkreślają, że od dawna zdają sobie sprawę z tego, że gwiazdy zmieniają swoje "położenie". Jednak dla nich punktem odniesienia jest przede wszystkim miejsce, w którym Słońce znajduje się 21 marca - to początek zodiaku, punkt równonocy wiosennej, zwany też punktem Barana. W czasach, kiedy zodiak powstawał, punkt ten znajdował się w gwiazdozbiorze Barana (stąd nazwa), dzisiaj znajduje w gwiazdozbiorze Ryb (Era Ryb).
Systemy astrologii alternatywnej
Parke Kunkle nie jest pierwszym, który zwrócił uwagę na konstelację Ophiuchus w kontekście zodiaku. W 1970 roku Stephen Schmidt zaproponował zodiak oparty na 14 znakach (dodatkowe znaki to Wężownik i Wieloryb), a w 1995 r. system trzynastoznakowy zaproponowali Walter Berg i Mark Yazaki. System ten (z Wężownikiem) zyskał pewną popularność w Japonii.
Na Zachodzie bez zmian
W świecie Zachodu do stawiania horoskopów nadal będzie się wykorzystywać zodiak tropikalny, w astrologii wedyjskiej nadal będzie obowiązywał zodiak syderyczny (podział nieba na 12 równych części począwszy od wybranej gwiazdy). Czy zodiak gwiazdozbiorów, o którym mówi Parke Kunkle, zostanie szerzej wykorzystany przez wróżbitów? Nie wiadomo, ale z pewnością motyw Wężownika jest wdzięcznym tematem dla twórców tatuaży, biżuterii i akcesoriów.
Dobra strona chaosu
Zanim astrologowie zdążyli uspokoić swoją klientelę, rewelacje Parke Kunkle spowodowały niemały chaos. Setki tysięcy ludzi nie wiedziały, którą przepowiednią kierować się w nadchodzącym tygodniu.
Dziewczęta odkrywające, że ich chłopcy wcale nie są spod znaku gwarantującego harmonijny związek, rozważały zerwanie. Wytatuowani twardziele sprawdzali cenniki w centrach dermatologii laserowej.
Dlaczego właściwie astronomowie zaczęli wypowiadać się na temat czegoś, co uważają za bujdę na resorach? Czyżby rzeczywiście zależało im na tym, aby każdy mógł precyzyjnie określić, pod jakim urodził się znakiem? A może naiwnie wierzyli, że podważą zaufanie, jakie ludzie mają do wróżbitów? Co osiągnął Parke Kunkle swoją publikacją?
Całkiem sporo. Tysiące ludzi zaczęły interesować się tym, co to jest precesja osi Ziemi, ekliptyka i równik niebieski. Astronomia znowu trafiła pod strzechy. Ludzie sami zaczęli poszukiwać odpowiedzi, i w czasie, gdy astrologowie odpierali zarzuty, astronomowie skorzystali z powstałego rozgłosu, by popularyzować swoją dziedzinę wiedzy.
