W roku 1387, bracia Jan, Paweł, Weigil i Wacław, synowie Mikołaja Sachenkirchen, mieszczanina świdnickiego, sprzedali dobra Ręków mieszczaninowi wrocławskiemu Pawłowi Steube. W roku 1398 Paweł Steube sprzedał Konradowi Borschnitzowi von Mertinsdorf wszystkie swoje dobra we wsi.
Pod rokiem 1417 zapiski historyczne informują, że Tammon Schellendorf zw. Stabilwicz zrzekł się praw do dóbr lennych we wsi, które przejął książę Henryk IX brzeski. W 1433 r. w źródłach historycznych wymieniane są jeszcze dochody książąt brzeskich ze wsi Ręków.
Pod datą 1449 r. czytamy, iż Jan Geisler wraz z żoną Małgorzatą sprzedali Agnieszce Seidlitz i jej synom: Mikołajowi, Konradowi i Heinzemu swój udział we wsi, z kościołem, dworem i karczmą.
W roku 1460 wymienia się tylko Konrada Seidlitz z Rękowa. Od roku 1597 wieś jest w posiadaniu rodu von Senitz, a w latach 1736-1945 – rodu von Schicfus und Neudorf.
W południowej części wsi, na wschód od drogi zachowany jest gródek rycerski, o kształcie czworobocznym, wielkości 20 x 23,5 m, wysokości około 1,5 m. Kopiec w latach 70. XX w. otaczała fosa szerokości 7,5-10 m, obecnie zachowana tylko od strony północnej (obiekt podlega ochronie prawnej, jest wyłączony z zainwestowania, wpisany do rejestru zabytków).
W przeszłości przy skrzyżowaniu, w centrum wsi znajdował się dom ludowy z 1853 r., klasycystyczny. Budynek popadł w ruinę, został rozebrany. Inne obiekty historyczne znajdują się wzdłuż głównej ulicy Nasławickiej.
Na wzgórzu, na południe od skrzyżowania znajduje się cmentarz, w przeszłości przykościelny (kościół został zniszczony w 1945 r). Od ulicy otoczony jest on murem z kamienia, pochodzący co najmniej z XVII w., wysokości około 2 m. Brama z XIX w., posiadała murowane słupy. Dawna kaplica grobowa, dziś mszalna, z około 1890 r., przebudowana została w latach 70. XX w.
Druga kaplica grobowa, z około 1880 r., przebudowana została w 1975 r. na izbę katechetyczną, a następnie na kaplicę przedpogrzebową. Poza kaplicami zachował się grobowiec rodzinny, z zatartymi, nieczytelnymi napisami na płycie piaskowcowej.
Pod nr 21 znajduje się okazały budynek szkoły, z lat 20. XX w., jednopiętrowy, pięknie odnowiony, zabytkowy.
Na podwórku szkolnym rosła lipa drobnolistna, w wieku około 300 lat, o obwodzie 540 cm, wysokości 20 m, ale jej już nie ma.
W celu zwiedzania miejscowości polecam wycieczkę rowerową.
